In oktober 1999 kochten wij onze Italiaanse “schone”. We hadden een tweede auto nodig, maar we voelden een grote weerstand tegen een tweede standaard vervoersmiddel. Het moest dus een klassieker worden. Het had een Lancia Fulvia kunnen worden, ik vind het nog steeds een prachtauto.
Het liep echter anders. We kwamen terecht bij Aaldering in Brummen. Toen nog niet de luxe klassieker handelaar die The Gallery tegenwoordig is, maar een dealer met voor elk wat wils. Niettemin, was het watertanden bij al het moois dat er ook toen al stond.
Daar zagen we ook onze toekomstige auto. De Fiat 124 Spider 2000. Het prachtontwerp van Pininfarina met een beetje dikke Amerikaanse bumpers, maar niettemin….. die moesten we hebben. Vader Cees was mee om de knoop door te hakken, alle drie waren we ervan overtuigd, dit was goed.
En achteraf gezien klopt dat helemaal. De toen nog maar 17 jaar oude auto is bij ons inmiddels 34 jaar geworden. De eerste jaren heeft Linda de Spider gebruikt als woon-werk auto, hardtop erop, ging prima. Na een paar jaar merkten we wel dat de auto toch wat achteruit ging en dat het “weer en wind” gebruik niet optimaal was. De Spider werd “lol-auto” en ging ter stalling in een garage. Met mooi weer trokken we erop uit. Op die manier hebben we er al vele jaren plezier van.
Meest dierbare, bijzondere moment was de vakantie die we in 2006 ondernamen naar Italië. Vanaf Den Bosch met de auto-slaap-trein naar Bologna en dan twee weken toeren door Italië.
Van Pisa, via Lago Trasimeno naar Venetië voerde de tocht. Een heerlijke vakantie en…… de Fiat heeft ons geen moment in de steek gelaten. Nu zijn dat prachtige herinneringen geworden. Een paar weken terug hebben we – na lang twijfelen – besloten dat het tijd is voor iets nieuws. Een andere auto, een beetje praktischer. We hebben een gele Fiat Barchetta gekocht. Mooi detail daarbij is dat de Spider weer verkocht is door The Gallery in Brummen. De cirkel is rond.
