De vraag of het nu motoren zijn of juist auto’s is niet echt relevant. Je moet op deze vraag dus zelf het antwoord geven. Zelf ontdekken, ervaren en er dus ook van kunnen genieten. Spannend wordt het zeker als je er ook nog mee gaat racen. Dat is wat de Amerikanen en Engelsen dus volop met klassieke driewielers doen.
Historische driewielers en dus ook hun replica’s, kunnen een regelrechte sensatie zijn, bekijks heb je er volop mee.
Er aan sleutelen kan uitgebreid, zeker gelet op de vaak in V-twin gemonteerde langeslag zijkleppermotoren en ketting aangedreven achterassen, zoals de Morgan F1 Super van 1949.
Een aantal bekende driewielers zijn van Engelse makelij. Wie kent niet de Reliant Robin, mr Bean heeft dit wonderlijke voertuig wel op een heel bijzondere manier getypeerd.
Productiestart in de jaren 70, motor voorin, voorwiel(1), achterwielen(2) , een neus-/stuurwiel, met daarom heen een gesloten kunststof body. In 1999 kwam er een eind aan de productie.
Dan de Morgan, van 1906 tot 1956 in Engeland geproduceerd in allerlei varianten, een open voertuig met twee wielen voor en een achter, ketting aangedreven .
Uit het Oostblok, met name Tjechie, kwam de Velorex, uitgevoerd met Jawa of CZ tweetaktmotoren. Gesloten uitvoering met twee wielen voor en een achter, gebouwd van 1945 tot 1973. Een buizenframe met een zeildoek carrosserie, zal ongetwijfeld een lage aanschafprijs hebben opgeleverd.
Waarom werden driewielers geproduceerd? Economische redenen speelden een belangrijke rol bij de aanschaf, daarnaast ook vaak belastingvoordelen. In veel landen werden ze als motorfietsen ingeschaald.
Met de veiligheid was het vaak tobben geblazen. Minder stabiliteit dan de vierwielers en wat te zeggen over de stuureigenschappen in de bochten? Zeker matig te noemen; kijk maar eens naar films van de racerij: er gaat er geregeld een om.
Dat de driewieler een cultvoertuig aan het worden is lijkt haast evident. Kijk maar naar de klassieke en modernere Morgandriewielers en de driewielderivaten Pembleton en BRA.
Dat geldt overigens niet voor de Reliant en de Velorex ( staat er een in de Gallery of Dreams in Westzaan).
Van 1956 tot heden heeft het Amerikaanse bedrijf ACE de Morgan driewielers in licentie gebouwd en met succes er veel van verkocht.
In de VS wordt er ,net als in Engeland, veel mee geracet. Dat doen ze daar met alles wat een verbrandingsmotor heeft.
In 2012 kondigde Morgan Motorcompany (UK) aan om weer driewielers te zullen gaan produceren en wel in een voorlopige oplage van 200 stuks. Het zijn er op dit moment meer dan 1000.
Lang hebben de eerste geïnteresseerden (300) het met een computeranimatie moeten doen en wat beperkte specificaties. Harley/S+S V twin blok,en een Mazda MX5 versnellingsbak,
goed voor ruim 100 pk en 4,5 seconden van 0 tot 100 kilometer. Dat is erg rap te noemen.
Maar afmetingen kwamen er niet. De eerste echte exemplaren werden op de autoshow van Genève aan het talrijke publiek getoond. Een sensatie? Een cultuurshock? Wordt het een motor of een auto? Wat zijn de specificaties verder?
Ik moest afhaken. Met mijn lengte van 1,92 en 98 kilo aan (buik)gewicht is dit voertuig te krap en dat was een regelrechte teleurstelling. Ik had er zo op gehoopt een nieuwe driewieler te kunnen rijden.
In 2015 kreeg ik een nieuwe kans. De Morgan F1 van 1949 , gelukkig iets groter, dus meer ruimte in de cockpit, maar een restauratie diende zich aan.
Google maar eens wat op ….driewielers …dan gaat er een driewieler wereld voor je open.
Veel klassiek en replica gemotoriseerd plezier voor 2016.
