ITALIAANSE SCHOONHEID MET ENGELSE TECHNIEK

I

Ik ben al jarenlang een liefhebber van het Engelse rijdend erfgoed. Ooit begonnen met een MG C. Later kwam daar een MG TF 1500 voor in de plaats en later nog een schattige Morris Minor Van. En recentelijk dan een Arnolt MG coupe. Op veilingen en verkoopsites kwam bij hoge uitzondering wel eens een Arnolt voorbij. Echt zeer sporadisch en wat vond ik het een plaatje. Ze zijn veelal in handen van verzamelaars en wisselen niet vaak van eigenaar. Los van het feit dat er nog maar een klein aantal van zijn was een aankoop in de praktijk feitelijk onhaalbaar ook omdat er (te) stevige prijzen voor betaald werden. Ik kom verderop in dit artikel terug hoe ik uiteindelijk toch voor een redelijk bedrag een Arnolt MG heb ik kunnen kopen. Maar nu eerst wat meer over de auto zelf en haar ontstaansgeschiedenis.

De Arnolt MG is een internationale combinatie van een standaard MG TD rollend chassis en een gestroomlijnde op maat gemaakte Italiaanse carrosserie, ontworpen en met de hand gevormd door Bertone. Arnolt MG’s waren het resultaat van een onwaarschijnlijke samenwerking tussen de industrieel Stanley H. Arnolt uit Chicago en Carrozzeria Bertone uit Turijn. Ze zijn verkrijgbaar in twee uitvoeringen, de coupe en als cabriolet. Het zijn prachtige en ongewone auto’s , volledig in de stijl van het Italiaanse design uit de jaren 50. En ze zijn zeer zeldzaam. Er zijn slechts 67 coupes en 36 cabriolets gebouwd van de oorspronkelijk geplande 200.

Stanley H. Arnolt werd geboren in 1906, studeerde werktuigbouwkunde tijdens de grote Depressie en had er alle vertrouwen in een belangrijk autofabrikant te worden. In 1939 begon hij zijn imperium op te bouwen toen hij de rechten kocht op een 1000cc, 4 cilinder, 20 pk flathead binnenboordmotor voor boten. De verwerving van deze productierechten pakte goed voor hem uit aangezien de Amerikaanse overheid, toen de oorlog naderde, grote aantallen van zijn beproefde motoren begon te bestellen voor kleine schepen. Na de oorlog schakelde Arnolt moeiteloos over naar de productie van diverse aluminium producten. Maar Arnolt’s echte passie waren auto’s en hij nam een dealerschap over voor populaire Britse auto’s zoals de MG TD en Morris Minor in Chicago. Op een gegeven moment was hij de grootste importeur van Britse auto’s in de VS.

Om de ontstaansgeschiedenis van de Arnolt-MG te begrijpen, moeten we ons verdiepen in de Italiaanse auto industrie van begin jaren 50. Vroeger was het gebruikelijk dat een koper zijn individuele smaak en rijbehoeften uitdrukte door een compleet rollend chassis te bestellen bij de fabrikant van zijn keuze en daarvoor een carrosserie op maat te laten maken door een onafhankelijke carrosseriebouwer. In Italie was het gebruikelijk dat Lancia, Fiat, Ferrari, Alfa Romeo en Maserati een rollend chassis leverden aan ontwerpers en fabrikanten zoals Touring, Bertone, Zagato en Vignale. Deze bedrijven ontwierpen en bouwden hun kenmerkende ‘body on frame’ modellen met de gewenste stijl en details. Deze auto’s, handgemaakt en meestal uniek in hun presentatie en constructie, was de broodwinning van deze Italiaanse maatwerkfabrikanten. Maar door het staaltekort in het naoorlogse Europa werd de productie van deze traditionele aparte chassis en carrosserie geleidelijk vervangen door een zuinigere zelfdragende carrosserie. Deze verschuiving van handgemaakte naar meer industriele productie betekende een niet te keren bedreiging voor Bertone en zijn collega plaatwerkers. En hier kan romantiek wel eens afwijken van de feiten. Het verhaal vertelt dat Bertone, wanhopig om de weinig overgebleven klanten te behouden, twee gebruikte MG TD chassis kocht om er op maat gemaakte auto’s op te bouwen. Op de autoshow in Turijn in 1952 stonden deze twee auto’s met als doel de directie van MG te doen besluiten om er een paar honderd van te bestellen. Het liep anders…

Op deze beurs liep ook een typische Texaan rond, compleet met cowboyhoed en laarzen. Stanley H. Arnolt. Deze sprak vader en zoon Bertone aan en vroeg hen of hij de twee auto’s kon kopen. Nuccio Bertone vertelde hem twijfelend dat het wat hem betreft eigenlijk de bedoeling was dat MG Motor Company er een paar honderd van zou maken. Echter die twijfelde. Lang verhaal kort: samen met Bertone bezocht Stanley H. Arnolt na de beurs de MG directie in Engeland en Arnolt overtuigde ze ervan dat het alleen maar goed was voor het merk MG als deze uitvoering in USA zou rondrijden. De deal was beklonken. Arnolt bestelde 200 exemplaren van het rollende TD chassis met de standaard MG 54 pk 1250cc motor en vierversnellingsbak, inclusief instrumenten en het centrale dashbord. Deze werden per 4 of 6 tegelijk van Engeland naar Italie verscheept om in de fabriek van Bertone te worden voorzien van de carrosserie. Foto’s uit de werkplaats uit die tijd laten zien dat Bertone de carrosserieen op maat produceerde met behulp van traditionele houten blokken om de aluminium ( motorkap, kofferbak en deuren) en stalen ( carrosserie) panelen met de hand te vormen en te bewerken. Om geld te besparen, plaatsten de ontwerpers het centrale dashboardpaneel van de TD slim omgekeerd voor de bestuurder waardoor de toerenteller en de snelheidsmeter aan weerszijde van de carrosserie werden geplaatst. Bertone bouwde en leverde complete auto’s aan Arnolt, inclusief leren bekleding. Het duurde bijna zes weken voordat Bertone zijn op maat gemaakte carrosserie op een TD chassis had gebouwd en gelast. Na voltooiing werden de Arnolt MG’s per vrachtwagen teruggebracht naar de haven van Genua, waarna de ingepakte auto’s op vrachtschepen werden geladen met bestemming Chicago. Hier werd de assemblage afgerond en eventuele extra opties toegevoegd.

Om moeilijk te verklaren redenen stopte MG na minder dan zes maanden de levering van TD chassis aan Arnolt en Bertone, waarvan de laatste in mei 1953 werd geleverd. De meest voor de hand liggende reden is dat MG het zich simpelweg niet kon veroorloven om de auto’s aan Arnolt te leveren omdat de vraag naar hun ‘eigen’ auto’s de productie overtrof. Een andere reden kan zijn dat Stanley Arnolt zijn enthousiasme en aandacht al had verschoven naar het ontwerp en productie van de Arnolt Bristol zijn zes cilinder sport/racewagen gebouwd op een chassis geleverd door de Bristol Cars Company. Wat de aanleiding ook was, de consensus is dat de productie van de Arnolt MG na 103 auto’s stopte met het niet langer beschikbaar zijn van MG chassis: er waren 67 coupes en 36 cabriolets geassembleerd van de 200 geplande.

En dan nu iets over mijn Arnolt MG met serienummer 278. Volgens het register was de auto origineel Haze bleu 222-2168. Nu is hij creme/bruin. De auto is origineel geleverd met de optie gelakte spaakwielen. MG produceerde deze auto op 8 april 1953 als een links gestuurde TD met het kenmerk ‘Çhassis Only’. Uit de scheepsregisters blijkt dat de Arnolt coupe 278 op de SS Joliette werd geleverd, samen met de Arnolt coupes 275, 276, 279, 281, 282 en 284 en de cabriolet 283, en dat deze op 16 november 1953 in Chicago werd ontvangen. De koper was Robins Imported Motors, geleverd in Mei 1954, factuur 1514. Deze gedetailleerde informatie is allemaal terug te vinden in het Arnolt MG register. De Amerikaan Tom Lange is de betrouwbare en enthousiaste beheerder hiervan.

Zoals eerder al vermeld worden de nog resterende Arnolt MG’s niet vaak te koop aangeboden. Volgens zeggen zouden er van de in totaal 103 geproduceerde exemplaren er wellicht nog 60- 65 in leven zijn. De meeste Arnolt MG’s bevinden zich in USA. In Europa zouden er drie of vier zijn waarvan nu 1 in Nederland. En dat laatste is zeker!

Mijn Arnolt heeft het grootste deel van zijn leven in Dallas/USA gestaan. Daar is hij decennia lang in het bezit geweest van ene Jack Gilbert. Een complete map met facturen op datum en documentatie over de auto geeft dit aan. In 2000 is de auto nog voor ruim $10.000 onder handen genomen voor een deels technische en cosmetische restauratie en heeft hij ook zijn kleur bruin/creme gekregen. Toen kon je (volgens de factuur) een auto nog volledig laten spuiten voor $3200..! In 2015 werd de auto via een autobedrijf verkocht aan een Italiaan. Deze woont in een pittoresk huis op een berg in een klein buitenplaatsje van Rome. En daar begon mijn avontuur met de Arnolt MG. Hij, de Italiaan had de auto eind vorig jaar te koop aangeboden op een Engelse veilingsite. Daar werd de auto niet verkocht omdat er onvoldoende voor geboden werd. De auto stond overigens niet op Italiaans kenteken maar was al wel langs de douane geweest. Er moesten nog wat kleinigheden aan gedaan worden!! Ik heb rechtstreeks contact gezocht met de verkoper die de auto nog had staan. Hij was een verzamelaar en had meerdere fraaie Italiaanse auto’s in zijn garage staan. Aan de Arnolt MG had hij de afgelopen 10 jaar niet veel gedaan. Weken heb ik toen heen en weer gemaild en gebeld om het juiste gevoel te krijgen bij de verkoper en de staat van de auto. Foto’s deden de rest. Uiteindelijk werd ik het met hem eens. Ik kocht ongezien een Arnolt MG. Het transport heb ik vanuit Nederland georganiseerd. Eenmaal bij mij thuis in de garage konden we de auto pas echt nalopen en beoordelen. Op het eerste oog viel alles mee. Hij zit redelijk in de lak maar behoeft wel wat aandacht. Remmen had hij niet dus volledig revisie van alle vier de remtrommels inclusief de hoofdremcilinder is inmiddels gedaan. Motor liep niet. Heeft even geduurd voordat we alles ‘op tijd’ hadden en hij aansloeg. Verdere afstelling moet nog gebeuren waaronder revisie van de carburateurs. Interieur is keurig en eigenlijk heel fraai. Het raammechaniek van het linker portier moest worden hersteld. Dat was nog even een dingetje.. Chassis is hard. Verlichting en meters functioneren met uitzondering van de remlichten. Bij nadere inspectie bleek toch wel dat de kabelboom zijn zeventig jarige bestaan met moeite heeft doorstaan dus die wordt volledig vervangen. Makkelijk zo’n Italiaanse body op een Engels chassis. Qua techniek is alles wat dat betreft nog betrekkelijk eenvoudig te verkrijgen. Dit geldt zeker niet voor het koetswerk.

Kort samengevat: Valt hij mee of tegen? Je koopt met je ogen en je kiest met je hart. Je weet dat wanneer je een auto van zeventig jaar oud naar je toehaalt er altijd iets onverwachts naar boven komt. Maar als je iets graag wilt hebben praat je wat krom is wel weer recht. En de hobby is toch ook bezig zijn met de auto. Zoeken is leuk, vinden is leuk en er aan werken is leuk. Ik ben heel blij met de Arnolt MG. Een unieke auto waar ik nog heel veel plezier aan ga beleven. Als we hem technisch en optisch helemaal op orde hebben gaan we nog even langs de RDW voor een kenteken. Ik hoop er dan nog dit jaar een keer mee naar een evenement te komen.

 

Hans Nijpels

Bronvermelding: Arnolt MG Register / Tom Lange