Het was begin jaren 90. Ik was al een aantal jaren bezitter van mijn beige Saab 96. Onderdelen en plaatwerk waren nog volop te koop in Nederland.
Maar in het land van herkomst, Zweden, daar lagen de auto’s nog opgestapeld op de sloop. Van die ouderwetse sloperijen waren dat. Milieu eisen hadden nog alleen betrekking op je afkomst. Drie of meer lagen hoog werden de afgedankte auto’s opgestapeld. Vloeistoffen, accu ‘s, alles bleef erin zitten totdat het er uitgelekt was.
Als je naar een sloperij toeging dan was het handig om een paar flessen goedkope Whiskey mee te nemen. Taxfree te koop op de boot van Puttgarden in Duitsland naar Rodby in Denemarken. Ook naar Zweden was er nog geen brug en moest je met de auto op het veer. De beheerders van die sloperijen waren gek op een flacon Whiskey en bij het zien hiervan ging de poort gelijk open. Voor drie flessen mochten we tussen alle auto’s zoeken naar onderdelen. Alles wat we wilden hebben konden we er afhalen en meenemen. Dozen vol onderdelen hebben we zo gescoord.
Aan het eind van onze reis bezochten we een markt in Södertälje. Eigenlijk was het een markt voor Volvo onderdelen. Maar je kunt nooit weten of er ook iets voor Saab te koop zou zijn. Om mijn belangstelling voor een Saab deur publiekelijk te maken hing ik een kartonnen bord op mijn rugtas. De deur heb ik niet gevonden, maar een paar dagen later stuurde een Zweedse kennis onderstaand krantenberichtje naar me op.
Karel de Koning